‹ Πίσω

Η ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής και η προτίμηση των προϊόντων της ελληνικής παραγωγής θα γίνουν πράγματι ρεαλιστικό ερέθισμα για απάντησή σε οποιαδήποτε άλλη κρίση στο μέλλον.
Του κ. Δημήτρη Μαθιού, προέδρου Δ.Σ. του Συνδέσμου Βιομηχανιών Αττικής-Πειραιώς. 

 

Τα δυσάρεστα μηνύματα από τις συνέπειες του κορονοϊού και στην οικονομία μας λένε πως έφτασε η ώρα να βάλουμε στην κορυφή στόχων εθνικής μας στρατηγικής, ακόμη μια φορά, τη στήριξη της εγχώριας παραγωγής.

 

Να υποστηρίξουμε τα ελληνικά προϊόντα. Να αλληλοϋποστηριχτούμε παραγωγή και κατανάλωση σε μια κατεύθυνση. Στην αξιοποίηση της δικής μας προσπάθειας στην οικονομία. Των δικών μας αποτελεσμάτων στην παραγωγή. Στην ανάδειξη του εθνικούς μας προϊόντος.

 

Στην "εκστρατεία" μας λοιπόν για την οχύρωση της οικονομίας στις πολύμορφες επιθέσεις από την κρίση και την πανδημία θεωρούμε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να επαναφέρουμε λύσεις στα προβλήματα που ταλανίζουν το κοινωνικό σύνολο, όπως μαρτυρούν και τα οικονομικά στοιχεία στη χώρα. 

 

Κι αυτό συμβαίνει γιατί μία βιομηχανική μονάδα παραγωγής προσφέρει πολυεπίπεδα οφέλη. Δεν ωφελεί, όπως κάποιοι εσφαλμένα μπορεί να πιστεύουν, μονάχα τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης ή τον κοινωνικό του περίγυρο. 

 

Αντιθέτως, τα οφέλη που απορρέουν από τη βιομηχανική παραγωγή στη χώρα είναι πολλαπλά και εξαιρετικά σημαντικά. Πρώτα απ’ όλα, η δημιουργία θέσεων εργασίας και η οικονομική ευρωστία των εργαζομένων αντανακλάται στο κοινωνικό σύνολο. Ένας εργαζόμενος έχει την οικονομική δυνατότητα να καταναλώνει και αυτό το εισόδημα μετατρέπεται σε έξοδα μέσα στην τοπική αγορά. 

 

Παράλληλα, είναι σε θέση να καλύψει τις οικονομικές υποχρεώσεις προς το κράτος και προς τρίτους. 

Με αυτόν τον τρόπο, ενισχύονται τα οικονομικά άλλων επιχειρήσεων, αυξάνοντας παράλληλα τις εισφορές που εισπράττει το κράτος για να καλυφθούν οι ανάγκες που υφίστανται. Αν το δει κανείς μεμονωμένα, ίσως αυτό το όφελος δε φαίνεται σημαντικό.

 

Ωστόσο, όταν πολλαπλασιάσεις το κέρδος ανάλογα με τα άτομα που απασχολούνται σε κάθε μονάδα βιομηχανικής παραγωγής, τότε τα πράγματα αλλάζουν. 

 

Όσο μεγαλύτερη η μονάδα, τόσο μεγαλύτερα τα οφέλη που απορρέουν λοιπόν. Είναι αναγκαίο να τονίσουμε την τεράστια σημασία που έχει για μία χώρα η αυτάρκεια. 

 

Αν και καμία χώρα δε γίνεται να είναι 100% αυτάρκης και να καλύπτει τις ανάγκες της συνολικά χωρίς την ανάγκη για εισαγωγές, εντούτοις η κάλυψη ενός ποσοστού αυτών των αναγκών από την εγχώρια παραγωγή είναι σε κάθε περίπτωση θετική. Γι’ αυτό λοιπόν κρίνεται απαραίτητη η ανάπτυξη μιας ισχυρής βιομηχανικής παρουσίας. 

 

Πιστεύοντας ότι στην κρισιμότατη καμπή που βιώνει η χώρα είναι απαραίτητο να εντατικοποιηθεί ο αγώνας για την προτίμηση των ελληνικών προϊόντων. 

 

Παλαιότερα είχε υπολογισθεί ότι ακόμη και αν αφαιρέσουμε τους άνεργους και τους χαμηλοσυνταξιούχους αν κάθε Έλληνας αγοράσει ελληνικά προϊόντα αξίας 1.000 ευρώ στη θέση ξένων προϊόντων, τότε θα προστεθούν στην προβληματική ελληνική οικονομία 10 δισ. ευρώ. 

 

Ο πρωτογενής και ο δευτερογενής τομέας της οικονομίας είναι πρωταρχικής σημασίας για κάθε χώρα. Οφείλουμε να επανέλθουμε στην παραγωγική διαδικασία. Είναι εθνική ανάγκη. Θα πρέπει να υπάρξει βοήθεια και από την πλευρά της διανομής. Να υπάρξει στήριξη στα προϊόντα και στις ελληνικές επιχειρήσεις που τα παράγουν. Ούτε να τις υπερ-φορολογούμε, ούτε να τις κυνηγάμε. 

 

Στη χώρα μας, η συνεχής εγκατάλειψη της μεταποίησης και ο αρνητισμός απέναντι στην επιχειρηματικότητα είχαν ριζώσει στη νοοτροπία της Πολιτείας, στους νόμους, στις διαδικασίες, στον δημόσιο διάλογο και τις πολιτικές προτεραιότητες, με αποτέλεσμα, να συρρικνωθεί δραματικά η μεταποιητική βάση. 

 

Το στοιχείο αυτό, συνδυαζόμενο με την απώλεια ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, οδήγησαν στην εκτόξευση του ελλείμματος στο εξωτερικό ισοζύγιο, καθιστώντας τη χώρα, σε συνδυασμό με τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, διπλά ευάλωτη σε κάθε διεθνή κρίση. 

 

Παρά τις επιπρόσθετες δυσκολίες με τις οποίες βρέθηκε αντιμέτωπη, η ελληνική βιομηχανία επέδειξε αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα στα χρόνια της κρίσης. Λόγω των υψηλών πολλαπλασιαστικών επιδράσεών της, η συμβολή της στην οικονομία και την κοινωνία είναι ακόμα και σήμερα, παρά τη χαμηλή συμμετοχή της στο ΑΕΠ, καθοριστική: 

 

Oι Περιφερειακές Οργανώσεις της Βιομηχανίας, έχουμε σημειώσαμε σε ενιαίο κείμενο προ 3ετίας "φωτογραφίζοντας" μεταξύ άλλων ότι: 

- Η βιομηχανία δημιουργεί απασχόληση σε περίπου 1,2 εκατομμύριο εργαζόμενους (άμεση, έμμεση και προκαλούμενη επίδραση). Δηλαδή, 1 στους 4 εργαζομένους απασχολείται σε βιομηχανικές δραστηριότητες ή σε δραστηριότητες που οφείλονται στη βιομηχανία.
 - Η βιομηχανία συνεισφέρει το 40% του συνολικού φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων, ενώ ακόμα και μέσα στην κρίση πραγματοποίησε πάνω από 50 δισ., επενδύσεις. 

Θέλω να πιστεύω πως η ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής και η προτίμηση των προϊόντων της ελληνικής παραγωγής θα γίνουν πράγματι ρεαλιστικό ερέθισμα για απάντησή σε οποιαδήποτε άλλη κρίση στο μέλλον. 

 

Το άρθρο αναδημοσιεύθηκε κατόπιν αδείας του συγγραφέα κ. Δημήτρη Μαθιού, από το Capital.

Η πρωτότυπη δημοσίευση βρίσκεται εδώ